Deze vrouw heeft er moeite mee om zich verbaal goed te kunnen uiten. Dit heeft haar hele leven een rol gespeeld. Tekenen is heel geschikt voor haar om zich (bewust of onbewust) op een beeldende manier te uiten. Ze heeft PTSS en heeft hier begeleiding bij. Omdat ze superkritisch is op haarzelf, geef ik haar een abstracte opdracht, dat werkt vaak heel ontspannen. Ze mag kiezen uit een spiralen tekening of een lemniscaat tekening en natuurlijk mag ze daar dingen aan toevoegen. Ze kiest voor de spiralen tekening en gaat aan de slag. Tussendoor vertelt ze dingen die bij haar opkomen en ik maak hierover aantekeningen, zodat ik later beter haar tekening kan analyseren.
Op de eerste foto kunt u haar tekening zien met alleen de zwarte lijnen. Op de tweede foto ziet u de tekening door haar ingekleurd. Beide tekeningen stralen veel energie uit. Door de kleuren wordt de tekening rustiger en duidelijker
Ze begint met drie spiralen te tekenen op de rechterkant van het papier en verteld dat zij dat zelf is met haar kindje en haar ex. Daarna tekent ze een spiraal op de linker kant van het papier, ‘dat is mijn vriend’, zegt ze. Wat mij opvalt is dat de spiraal van de nieuwe vriend dus links begint en de ex rechts, terwijl links op het papier vaak met verleden te maken heeft en rechts met toekomst. Wel is het zo dat haar nieuwe relatie in het verleden een goede vriend was. Als ik beter kijk, dan staat de ex bovenin bijna in het midden van het papier en raakt deze de spiraal van haar nieuwe vriend aan, er is dus een soort van verbinding. Beiden hebben ze toch een zorg taak over het kindje van haar.
De spiralen van haarzelf en haar kindje komen helemaal uit in de rechterhoek en gaan helemaal richting de toekomst. Ook die van haar vriend gaat naar rechts, alleen lijkt het wel alsof haar ex daar toch nog wat in de weg staat, maar is dat wel zo? De ex zijn spiraal staat dan wel in het midden maar gaat ook richting het verleden. Het is ook heel dubbel, want aan de ene kant is de ex verleden tijd en aan de andere kant is hij de vader van haar kindje en blijft deze band erg belangrijk.
Ze tekent een kruis in de spiraal van de ex en verteld dat hij na de scheiding donker en wazig is geworden, dat ze hem niet meer begrijpt. Ook hij vervolgd zijn weg en dat is bijna altijd aan verandering onderhevig.
Er komt beneden op het papier een levenslijn. Ze vertelt dat het een normale levenslijn is. Later maakt ze deze lijn geel en zegt: ‘zoals de gewone levenslijn lijkt te zijn, mooi en positief ‘. Onder deze lijn tekent ze haar eigen levenslijn, deze kleurt ze in met haar lievelingskleur ‘grasgroen’, zoals ze vertelt. Als ik daarnaar kijk, zie ik dat ze meer downs ervaart dan ups. En dat het normale leven voor haar aanvoelt als iets wat moeilijk te bereiken is. Het lijkt alsof ze met de kleur groen zeggen wil, ik ben gewoon wie ik ben, puur en een natuur, en het is goed zo. Hierin ervaar ik een gezonde acceptatie bij haar. Daarnaast is ze ook erg kritisch naar haarzelf toe en kan dit haar het gevoel geven er niet bij te horen, omdat ze aan bepaalde normen moet voldoen voor haarzelf. Dat zou jammer zijn want ze functioneer prima en ze kan gewoon bij de ‘gewone levenslijn’ aansluiten, daar is alles ook niet perfect.
Als laatste tekent ze een horizontale spiraal van rechts naar links en verteld dat het de spiraal is van haar relatie met haar nieuwe vriend. Haar nieuwe vriend was eerst een gewone vriend, die ze steeds leuker is gaan vinden.
Bij alle kleuren die ze gebruikt, probeert ze haar gevoel uit te spreken. Ze is een gevoelsmens die moeite heeft dit verbaal te uiten. De kleine aanwijzingen die ze geeft, plus de tekening vertellen samen veel. De kleuren spreken daarnaast nog eens boekdelen. De roze kleur van de spiraal van haar kindje en van haar vriend zegt mij dat het wel goed zit tussen hun drieën.
Na deze opdracht zag ik een stuk ontspanning in haar gezicht. Het was heel leuk om dit zo samen te doen. Door haar gevoelens en verhaal op papier te zetten met een spiralen tekening, gaf dat haar meer verheldering en weet ze beter waar ze staat.
